Ukkie

“Ukkie! Uuuuuukkie!”

Ze staat voorovergebogen achter het tv-kastje te kijken.

Ik schrik me een hoedje! Volgens mij zoekt ze haar hond, maar die leeft al jaren niet meer.

Als ze in een week tijd zó hard achteruit is gegaan.. het zal toch niet..

Langzaam komt ze weer overeind, achter het kastje vandaan.

“Heur ie mie..? Heur ie mie wel? Ik heb et tegen oe!”

Ze kijkt me triomfantelijk aan met een twinkeling in haar ogen.

“Ja ik vergeet oe naam steeds dus noem ik oe maar Ukkie”

Oké, vals alarm dus! Mijn nieuwe naam zal ik maar dankbaar aannemen.

Ukkie groet u!