Ik mis haar

Ik mis haar

de wekelijkse gang

naar haar huisje

zij knikkebollend

in haar stoel

mijn ‘goedemorgen!’

haar klaagzang

over alles wat

er niet goed aan was

het ‘kupje’ koffie

wat eerst moest

omdat ze anders

door bleef zeuren

het lepeltje

van de koffie

dat regelmatig

onderin de koffiebus

begraven lag

de verhalen

over buren

en kinderen

waarvan ik nooit

precies wist wat ik wel

en niet kon geloven

de wc-eend

die met regelmaat

onvindbaar was

net als pedaalemmerzakjes

vuilniszakken.. en… ohja

.. het koffielepeltje!

het samen luisteren

naar Groot Nieuws

waarbij ze moeiteloos

ouderwetse liedjes

uit haar hoofd

mee zong

en genoot

gevolgd door korte preken

waarin ze beweerde

dat bidden helpt

nog eens bevestigd door

‘echt hoor!’

de onderonsjes

over God en kerk

over de oorlog

duitsers, huisdieren

en knappe mannen

haar verward zijn

steeds meer en meer

waardoor boosheid

en angst groeiden

en niets anders hielp

dan bij haar te zijn

haar dankbaarheid

voor mijn werk

maar vooral

voor de aandacht

haar humeur

dat na een tijdje

altijd weer opfleurde

de humor

ondeugende ogen

dwars door haar angst

en tranen heen

haar moed

en levenskracht

haar zijn

met alles wat er was

ik mis haar